(nederlandse versie staat onderaan)

Why would one write a blog about things we have experienced in March? I agree that it sounds weird. But in the last two months so many things have happened in our life as digital nomadz that blogging was just too much. My dear readers, I am sorry.. Our blog is our lifeline, we are not just writing for you but also for ourselves and our book ;). Here we create our memories, a way to remind us of what happened and how we felt. If I don’t write these things down I will only remember by looking at pictures, old blog posts or appointments in my agenda. When I ask Steven, he remembers different things. What remains is a feeling about a certain period or experience without being able to remember the details. So I decided it is a waste not to write it down and not to share it with you. I hope you enjoy the read. This post is divided in two because of the length, so  if you are interested in the extremes of entrepreneurship, don’t forget to read the second post as well!

Building houses in Oaxaca

The last week of February is all about our visit to Oaxaca, a city in Mexico with around 2 million inhabitants. We drive there for a five day visit to kick off a project called Open Source House Mexico. The goal of Open Source House Mexico is to stimulate sustainable construction of houses. This means building with local materials using traditional building methods that are suitable for building your own house with a beautiful and practical design. (In Mexico, 80% of the people are building their own house). We will be part of organizing an online competition connecting architects all over the world that will participate by designing and drawing a sustainable house based on the local situation that can be build in Oaxaca. The winning design receives a price (in money) and the house will be built in Oaxaca. You can check out the trailer that was made by Steven here.

Our job is to find a team of local architects in Oaxaca to guide the local process, present our vision at the university of Oaxaca to acquire sponsors and the most important part: find a village where the project can be realized.

The architect who has won the first Open Source House Open Source House Ghana competition, is leading a project in Oaxaca that is called Adobe for Women. In this project, 20 woman from one village help each other building their houses. Twenty houses are being positioned in a circle and layer for layer is built by their future owners. We are invited to to take a look at this project in San Juan Mixtepec in the state of Oaxaca and also help build one of the houses. Every week, a group of architecture students plus two architects travel five hours from Oaxaca or Mexico City to help local people building their house. The architects and students do this not because they have to or because they get paid for it but because they get the fulfillment they don’t get at their university or in their job. We feel honored that we are invited to join them for one weekend to help them build houses. On saturday and sunday we are helping Don Lupe (a man helping in the project of Adobe for Women) to build his house.

 

What an experience that was. To help someone with something as simple as laying bricks (haha) and making concrete that was build from rocks, sand and donkey poop coming from Don Lupes donkey. For the first time in our life of Western luxury we sleep on the floor with eight other people. In the scorching Mexican sun we help Don Lupe to build his house, brick by brick. While building, a child with a backpack on a horse galops passed us, on his way to school. When the sun sets donkeys pass us with the wood that was chopped that day. We feel that during those two days we went 150 years back in time. People here don’t have the material wealth we are gotten so used to, they have got each other. Right there under the Mexican moon and trying to catch sleep on the wooden floor we understand why Mexico as a society is build on social capital, rather than on financial capital. Without your family and friends, nothing remains, there is no one to trust. We still think a lot about Don Lupe, also when we got back to Oaxaca the next day sipping a espresso in a coffee bar. While we realize that Don Lupe is back on his own, the sun still scorching hot, we decide to go back in June for another weekend building houses. During this visit we learnt that entrepreneurship comes natural to the 80% of Mexicans who live in poverty. If you are not resourceful and inventive, there will not be money to send your child to school. Everyone helps each other making tomorrow better than today and during this weekend we experienced that with no more than one dollar a day to spend without any material wealth, the real value and growth comes from helping the other.

You can find some pictures of our visit here.

Do you want to read more about this project? Do you want to participate in the competition or come to Mexico and help build these houses? Do you happen to know a sponsor for this project? Please check this website or send an email!

Click here to go to the second part of this post. 

Waarom nu nog een blog schrijven over de dingen die we meegemaakt hebben in Maart? Dat klinkt inderdaad raar. In de tussenliggende twee maanden is er zoveel gebeurd in ons digitale nomaden leventje, dat brieven schrijven erbij in is geschoten. Het spijt me, lieve lezers. Ons blog is een houvast, niet alleen voor jullie maar ook voor ons en ons boek 😉 Een terugblik, een herinnering, aan wat er ook alweer gebeurde in die tijd. Als ik het niet opschrijf, herinner ik me dingen vooral door naar foto’s, oude blog posts na te lezen en te kijken en door de afspraken in onze agenda’s nog eens door te bladeren. Als ik het aan Steven vraag, herinnert hij zich weer andere dingen dan ik. Wat er met name overblijft is een gevoel aan een periode zonder dat je je de details kunt herinneren. Zonde dus om het niet op te schrijven. 

—

Huizen bouwen in Oaxaca

Dus: ik duik in mn reisboekje, kijk naar de foto’s, graaf in mijn herinnering, praat met de liefde van mijn leven en kruip achter m’n computer om Maart en April 2012 nog eens te herbeleven. De laatste week van februari staat in het teken van een bezoek aan Oaxaca. Een deelstaat in Mexico met een gelijknamige hoofdstad waar ongeveer 8 miljoen mensen wonen. We rijden ernaartoe voor een bezoek van vijf dagen voor de start van een project dat heet Open Source House Mexico. Het doel van OS House Mexico is het duurzaam bouwen van huizen te stimuleren. Bouwen met lokale materialen, met traditionele bouwmethoden, geschikt voor zelf bouwen van je huis en dan ook nog met een mooi en praktisch ontwerp. (In Mexico bouwt 90% van de mensen zelf hun huis). Er zal een competitie georganiseerd worden via Internet waarbij teams van architecten over de hele wereld, op basis van een briefing van de lokale situatie, wordt gevraagd ontwerpen en tekeningen voor een huis in te sturen. Het winnende ontwerp ontvangt een geldprijs en wordt daadwerkelijk gerealiseerd in een dorp in de staat Oaxaca. Bekijk de trailer van het project die gemaakt is door Steven.

Aan ons de schone taak om een team van lokale architecten in Oaxaca bereid te vinden het project lokaal te begeleiden, een presentatie geven op de universiteit van Oaxaca voor sponsoring en niet onbelangrijk: een dorp te vinden, dat voldoet aan de eisen, waar het project gerealiseerd gaat worden.

De architect die de vergelijkbare competitie Open Source House Ghana won, leidt een project in Oaxaca dat heet Adobe for Women. In dit project helpen 20 vrouwen uit een dorp elkaar met het bouwen van hun huis. Twintig huizen staand in een kring, worden simultaan gebouwd, waarbij huis voor huis wordt gewerkt door de groep vrouwen en weer een stapje wordt gezet totdat alle huizen af zijn. Wij worden uitgenodigd een kijkje te nemen bij dit project in San Juan Mixtepec en te helpen bouwen aan een heus huis. Iedere twee weken reist een groep architectuur studenten plus twee architecten van Oaxaca naar San Juan Mixtepec, op vijf uur rijden van de stad Oaxaca om lokale mensen te helpen hun huis te bouwen. Niet omdat het moet, maar omdat ze er vervulling uithalen die ze op school niet krijgen. Een eer om een weekend met hen mee te gaan en een klein beetje te voelen hoe het is om ontwikkelingswerk te doen. Die zaterdag en zondag helpen wij Don Lupe (de eerste man in een project van Adobe for Women), bij het bouwen van zijn huis.

Een onvergetelijke ervaring… Iemands te helpen met zoiets simpels als het leggen van Adobe stenen, het maken van ‘cement’ bestaand uit aarde, zand en poep van de ezel van Don Lupe. Voor het eerst in ons luxe Westerse leventje slapen we op de grond in een kamer met nog 8 anderen. In de brandende Mexicaanse zon helpen we Don Lupe met het bouwen van zijn huis. Er galoppeert een kindje op een paard voorbij met een rugzak, op weg naar school. Tegen zonsondergang komen de ezels voorbij met het gekapte hout van die dag. In twee dagen, gaan wij 150 jaar terug in de tijd en leggen we vier rijen stenen over de hele oppervlakte van het huis. Mensen hebben hier geen materiële rijkdom, ze hebben de rijkdom van elkaar. Hier leren wij begrijpen waarom Mexico een maatschappij en economie heeft die is gebouwd op sociale binding. Zonder elkaar heb je niks. Nog vaak denken we terug aan Don Lupe als we weer een espresso sippen in een hippe koffiebar in Oaxaca daags erna. Met dit bezoek vervullen we een grote wens die stond op onze bucketlist en kregen we een kijkje in het leven dat ruim 80% van alle Mexicanen leidt, een leven onder de armoede grens. Leven van een dollar per dag. Maar wel met elkaar.

Bekijk de foto’s van ons bezoek aan Don Lupe hier.

Wil je meer lezen over dit project, weet je een sponsor of lijkt het je gaaf om te helpen organiseren of wil je zelfs naar Mexico komen volgend jaar om te helpen bouwen? Kijk dan op de website of stuur een mailtje!

 

Klik hier om door te linken naar deel 2 van dit blog.